Pogrzeb

Przesądy i znaki przed pogrzebem

Kiedy zmarły znajduje się w domu, nie można go zostawić samego. Przy trumnie zawsze powinien znajdować się ktoś z rodziny. I jest to związane z pewnymi powodami:

Ptaki jako zwiastuny śmierci. W zależności od kultury mówimy tu o różnych ptakach, wrony, kruki, sowy krążące nad domem lub siedzące przy oknie w wielu kulturach postrzegane są jako zwiastuny śmierci.

Nasi przodkowie wierzyli, że rzeczy zmarłego zyskują mistyczną moc, kiedy zmarły znajduje się w domu. I właśnie te rzeczy czasami mogą stać się łupem ludzi, którzy zajmują się czarną magią. Również w dawnych czasach mówiono, że niczego nie można wynosić z domu zmarłego, dopóki się z nim nie pożegnano, inaczej te rzeczy mogą dostać się do ciemnych sił. A nieczyste siły mogą wykorzystać takie “trofea”, by jakoś zaszkodzić duszy w zaświatach, na przykład, przeszkodzić w dostaniu się do raju. Teraz ten przesąd nieco się przekształcił i uważany jest po prostu za zły omen.
Również rodzina pilnuje, aby nikt nie położył w trumnie fotografii. Według wierzeń dusza zmarłego może zabrać ze sobą osobę, która jest na zdjęciu.
Według tradycji kościelnych uważa się, że dusza zmarłego jeszcze przez jakiś czas znajduje się obok swojego ciała i dlatego potrzebuje modlitewnego i moralnego wsparcia.
Zamykanie oczu osobie zmarłej. Tutaj chodzi o to, aby osoba zmarła nie zabrała w zaświaty osoby, na którą „spojrzy” przed złożeniem do grobu.
Również uważa się, że zostawienie zmarłego bez nadzoru jest przejawem braku szacunku.
Ubranie zmarłego w odzież żyjącej osoby może doprowadzić do śmierci tej drugiej, kiedy ubrania ulegną już rozkładowi.
Zatrzymanie zegarów w pokoju, w którym osoba zmarła. Miało to na celu umożliwienie duszy przeprawę do zaświatów, w których czas już nie istnieje. Ponadto dawniej umożliwiało to zachowanie dokładnego czasu zgonu, nim na miejscu zjawił się lekarz

Pewnie wielu wie, że jak tylko w domu umiera człowiek, rodzina zawiesza wszystkie lustra nieprzezroczystą tkaniną. Od wieków ludzie mówią, że należy to robić, aby dusza zamiast do zaświatów nie odeszła w świat luster. Nasi przodkowie odkrywali lustra dopiero po czterdziestu dniach, gdyż uważa się, że właśnie tyle dni duch przebywa wśród żywych.

Dopóki w domu znajduje się zmarły, nie wolno zamiatać i myć podłóg. Nasi przodkowie uważali, że w ten sposób można “wymieść” na cmentarz wszystkich, którzy mieszkają w domu. Ale kiedy trumnę wywieziono na cmentarz, w domu koniecznie musi zostać ktoś, kto jest zobowiązany dobrze zamieść i umyć podłogę. Uważa się, że tym samym wypędza się ze śmiercią z domu. Po sprzątaniu cały sprzęt należy wynieść z domu, a nawet lepiej wyrzucić. Mówi się, że te rzeczy mogą zawierać w sobie negatywną energię.

W jakie dni nie może być pogrzebu?

Zgodnie z tradycją katolicką pogrzebu nie powinno się organizować w niedziele i święta. Istnieje również przesąd mówiący, że osobę zmarłą należy pochować przed nadejściem niedzieli. Inaczej nieżyjący zabierze w zaświaty kogoś bliskiego lub z sąsiedztwa. To niejako kara za wydłużone oczekiwanie na pochówek.

Przesądy i znaki na drodze na cmentarz

Koniecznie trzeba nieść trumnę z ciałem zmarłego nogami do przodu. W przeciwnym razie, jeśli jego głowa będzie “widzieć”, jak jest odnoszony od domu, będzie tęsknił, a dusza nie będzie mogła się uspokoić.

Nikt nie powinien iść przed trumną. To też zła omen, która wróży szybką śmierć.

Ciężarne kobiety nie powinny brać udziału w pogrzebach. Według tego zabobonu dusza zmarłego może wcielić się w dziecko a następnie doprowadzić do poronienia

Nie można patrzeć na procesję pogrzebową przez okno, inaczej można pójść za nią. Starzy ludzie twierdzą, że przez okno na zmarłego nie patrzą, ponieważ dusza nie lubi wnikliwej uwagi i może się zemścić – “zabrać” ze sobą.

Nie wolno przechodzić przez drogę procesji żałobnej. Istnieje przesąd, że tego, kto przeciął drogę zmarłemu, czeka ciężka choroba.

Jeśli trumna upadnie, w dawnych czasach mówiono, że krewni zmarłego będą płacić za jego grzechy.

Trumny nie powinni nieść krewni. Mogą to robić przyjaciele, koledzy, znajomi, sąsiedzi, pracownicy agencji pogrzebowej, ale nie krewni. W dawnych czasach mówiono, że krew ciągnie za krwią, a duch zmarłego może zabrać krewnego ze sobą.

Gdy procesja zgromadzi się na cmentarzu, należy wszystko dokładnie sprawdzić i niczego nie zapomnieć. Zdarza się, że ludzie mogą zapomnieć wieńca, kwiatów, pokrywy od trumny… w takim przypadku natychmiast należy wrócić i zabrać zapomnianą rzecz. Najczęściej prosi się o to najbardziej szczęśliwego członka rodziny, z którym rzadko zdarzają się drobne domowe nieprzyjemności.

Przesądy i znaki podczas pochówku

Pozostawienie otwartego okna i drzwi
To przesąd, który nadal jest popularny. Zgodnie z nim w domu, w którym mieszkał nieżyjący, należy na czas pogrzebu pozostawić otwarte okna i drzwi, tak aby dusza zmarłego mogła opuścić budynek i bez przeszkód przejść do zaświatów. W przeciwnym wypadku zostanie uwięziona w świecie żywych.
Używanie zapałek zamiast zapalniczki
Zgodnie z tym przesądem nie należy zapalać zniczy zapalniczką, lecz zapałkami. Używanie zapalniczki ma bowiem przynosić pecha całej rodzinie.
Zabieranie żywych kwiatów
To przesąd mówiący, że pod żadnym pozorem nie wolno zabierać żywych kwiatów z cmentarza. Jeżeli to zrobisz, sprowadzisz na siebie nieszczęście w postaci rychłej śmierci.
Palenie zniczy na pogrzebie
Jeżeli nie chcesz sprowadzić pecha na swoją rodzinę, nie zapalaj zniczy na pogrzebie. To popularny przesąd, którego celem jest zapewnienie bezpieczeństwa najbliższym.
Siadanie na płycie nagrobnej
Bezwzględnie zakazane jest również siadanie na płycie nagrobnej. To oznaka braku szacunku do zmarłego, która może przyciągnąć pecha.
Wrzucanie ciętych kwiatów do otwartego grobu
To kolejne działanie z gatunku zakazanych. Może bowiem sprowadzić śmierć na osobę, która wrzuci kwiaty do otwartego grobu. Z tego samego powodu nie powinno się wkładać ciętych kwiatów do otwartej trumny.
Zabieranie rzeczy z cmentarza
Wspomnieliśmy już o zakazie zabierania kwiatów z cmentarza, jednak według niektórych przesądów zasada ta dotyczy również innych rzeczy, takich jak doniczki, tabliczki, krzyży, czy też wazonów. Powód? Przynosi to nieszczęście.

Mówi się, że jeśli grób wykopano zbyt duży, należy spodziewać się nowej śmierci. A jeśli dół okazał się zbyt mały, uważano, że zmarły odszedł na tamten świat zbyt wcześnie.

Na cmentarzu przed grobem przyjęto zamykać i wbijać gwoździe w pokrywę trumny. Uważa się, że jeśli zrobić to wcześniej, na przykład, zanim wyjedzie się na cmentarz, śmierć dotknie każdego, kto wbija gwoździe w trumnę.

Po tym, jak zmarłego opuszczono do grobu, każdy, kto jest obecny na procesji żałobnej, powinien rzucić na trumnę garść ziemi. W dawnych czasach mówiono, że to ochroni przed duchem zmarłego. Teraz jest to wyraz szacunku dla zmarłego.

Pewnie najbardziej rozpowszechniony przesąd podczas pogrzebu – to deszcz. Uważa się, że jeśli podczas nabożeństwa żałobnego pada deszcz, to zmarłego czeka spokój w zaświatach. Jednak niektórzy mówią, że to niebo płacze za zmarłym. W kulturze zachodniej istnieje tradycja, że ładna pogoda oznacza, że zmarły miał dobre i szczęśliwe życie.

Przy organizowaniu pochówku, oprócz przestrzegania tradycji, ważnym aspektem jest wybór odpowiedniego pomnika. Pomnik podwójny, który może stanowić symbol trwałej pamięci o zmarłych, często wybierany jest przez rodziny, które pragną uhonorować pamięć dwóch osób.

Przesądy i znaki po procesji pogrzebowej

Po powrocie z cmentarza należy najpierw ogrzać ręce przy ogniu, a następnie dobrze je umyć. W dawnych czasach ludzie mówili, że ogień to ochrona przed martwą energią i taki rytuał ochroni przed wczesną śmiercią

Upewnij się, że na obuwiu nie ma ziemi lub gliny z cmentarza. Istnieje przekonanie, że cmentarna ziemia jest martwa i niesie za sobą taką samą energię. Rękami nie należy tego zdrapywać. Lepiej zrobić to dobrym strumieniem wody lub starą szmatką, którą potem można wyrzucić.

Starzy ludzie mówili, że za zmarłym nie można nieustannie płakać i tęsknić, inaczej może “utonąć w łzach”. Oznacza to, że w jego grobie zawsze będzie wilgotno.

O zmarłych źle nie mówi się – słyszeliście takie? W dawnych czasach wierzono, że jeśli ktoś wypowiada się o zmarłym źle, dusza może to usłyszeć i zabrać tę osobę ze sobą.

Znany rytuał – podczas stypy stawiać na stole fotografie z czarną wstążką oraz szklankę wody/wódki i kawałek chleba. W żadnym wypadku tych rytualnych potraw nie wolno spożywać, inaczej można śmiertelnie zachorować.

Nie wolno od razu po pogrzebie iść do kogoś w gości, ponieważ uważa się, że można przynieść ze sobą śmierć.

Ile nie ruszać rzeczy po zmarłym?

W polskiej tradycji pogrzebowej istnieje również przesąd dotyczący tego, jak długo nie można ruszać rzeczy zmarłego. Zakłada on, że jego dusza może zechcieć powrócić, by z nich skorzystać. Zgodnie z nim w zależności od interpretacji przez 40 dni lub 6 tygodni po pogrzebie nie powinno się dotykać rzeczy zmarłego.

Ten sam przesąd dotyczy również kwiatów składanych na grobie. Obecnie jednak coraz rzadziej jest to propagowane – złożone w dniu pogrzebu wieńce i wiązanki zabiera się znacznie wcześniej ze względu na zachowanie porządku na cmentarzach.

Pogrzeb

Obserwuj mnie na instagramie

@artstudio